Βενσεσλάβ

(Wenceslaus). Όνομα δουκών και βασιλιάδων της Βοημίας. 1. Β. Α’. (907 – 935). Διαδέχτηκε στον θρόνο τον πατέρα του Βρατισλαύο και βοήθησε τον Ερρίκο Α’ της Γερμανίας στους πολέμους του εναντίον των Σαξόνων, των Ούγγρων και των σλαβικών λαών. Επανέφερε τον χριστιανισμό στη Βοημία και εξόρισε τη μητέρα του που ήταν επικεφαλής της ειδωλολατρικής αντίδρασης. Δολοφονήθηκε από τον αδελφό του Βολέσλαο, τον οποίο εξόπλισε εναντίον του η μητέρα του Δραγομίρα. Η Δυτ. Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο για τις υπηρεσίες του στον αγώνα της εδραίωσης του χριστιανισμού και όρισε να τιμάται η μνήμη του στις 28 Σεπτεμβρίου. 2. Β. B’ (μέσα 12ου αι.). Διαδέχτηκε τους θείους του Φρειδερίκο και Κονράδο, αφού προηγουμένως είχε μείνει στην εξορία 17 ολόκληρα χρόνια. Εκθρονίστηκε από τον αντίπαλό του Οτοκάρ και πέθανε εξόριστος. 3. Β. Γ’ (ως δούκας) ή Α’ (ως βασιλιάς) (1205 – 1253). Ήταν γιος του Οτοκάρ που τον αναγόρευσε συμβασιλέα το 1230. Στη διάρκεια της βασιλείας του πολέμησε εναντίον της Αυστρίας, κυρίευσε τη Μοραβία, απέκρουσε την επιδρομή των Τατάρων και κατέστειλε την επανάσταση που είχε υποκινήσει ο γιος του επωφελούμενος από τη λαϊκή αγανάκτηση που είχαν προκαλέσει οι επαχθέστατοι φόροι του. 4. Β. Δ’ (ως δούκας) ή Β’ (ως βασιλιάς), ο επιλεγόμενος πρεσβύτερος(1270 – 1305). Έγινε βασιλιάς σε ηλικία 7 ετών και μέχρι να ενηλικιωθεί επιτροπευόταν από τον μαρκήσιο του Βρανδεμβούργου, ο οποίος ασκούσε με τυραννικό τρόπο καθήκοντα αντιβασιλιά. Το 1300 ανέλαβε την εξουσία της χώρας του και τον επόμενο χρόνο αποδέχτηκε το στέμμα της Ουγγαρίας, το οποίο πρoσέφερε λίγο αργότερα στον γιο του. 5. Β. E’ (ως δούκας) ή Γ’ (ως βασιλιάς), ο επιλεγόμενος νεότερος (1289 – 1306). Σε ηλικία 16 ετών αναγορεύτηκε βασιλιάς της Βοημίας και της Ουγγαρίας, αλλά εξαιτίας της διοικητικής του ανικανότητας έγινε μισητός στον λαό που επαναστάτησε εναντίον του και τον ανάγκασε να κλειστεί στην ακρόπολη της Βούδας, απ’ όπου ελευθερώθηκε με τη βοήθεια του πατέρα του. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, πούλησε τα δικαιώματα του θρόνου της Ουγγαρίας στον Όθωνα Δ’ της Βαυαρίας και άρχισε να οργανώνει εκστρατεία εναντίον της Πολωνίας. Στη διάρκεια όμως των πολεμικών προπαρασκευών έπεσε θύμα δολοφονίας που είχαν εξυφάνει εναντίον του οι ηγεμόνες του οίκου των Αψβούργων. 6. Β. ΣΤ’ (ως δούκας) ή Δ’ (ως βασιλιάς), o επιλεγόμενος μέθυσοςοκνηρός (1359 – 1419). Διετέλεσε βασιλιάς της Βοημίας και αυτοκράτορας της Γερμανίας και ασχολήθηκε με τη διοικητική αναδιοργάνωση και την ανάπτυξη του εμπορίου της χώρας του. Τελικά όμως, εξαιτίας της σκληρής του συμπεριφοράς και της έκλυτης ζωής του, προκάλεσε τη λαϊκή δυσαρέσκεια και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει σε κατάσταση απόλυτης αναρχίας τη Γερμανία και να περιοριστεί στη Βοημία, πολλές επαρχίες της οποίας έσπευσε να πουλήσει σε διάφορους ηγεμόνες αποκομίζοντας τεράστια χρηματικά ποσά. Το 1393 συνελήφθη με εντολή του αδελφού του Σιγισμούνδου, που θέλησε να επωφεληθεί από το κλίμα της λαϊκής δυσαρέσκειας που είχε δημιουργηθεί εναντίον του, και φυλακίστηκε στον Μέλανα πύργο των ανακτόρων της Πράγας. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Βιέννη, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη Βοημία, όπου ο λαός, εξαιτίας των καταπιέσεων του αδελφού του, τον υποδέχτηκε πανηγυρικά. Λίγα χρόνια αργότερα, κατά την επανάσταση του Ιωάννη Ζίσκα, πέθανε από αποπληξία. Ο άγιος Βενσεσλάβ, σε μικρογραφία από Ευαγγέλιο του 1085 (Εθνική Βιβλιοθήκη, Πράγα).